Τα
genres μπορεί να θεωρηθεί ότι συνεπάγονται την κατασκευή των αναγωνιστών τους. Ο John Fiske βλέπει το genre ως «μέσο κατασκευής και του ακροατηρίου και του αναγινωσκόμενου θέματος» (Fiske 1987, 114). Η Christine Gledhill υποστηρίζει ότι τα διάφορα genres «παράγουν διαφορετικές τοποθετήσεις του θέματος… Η εξειδίκευση του genre μπορεί συνεπώς να αναχθεί στις διαφορετικές λειτουργίες της υποκειμενικότητας που το ίδιο παράγει, και στους διάφορους τρόπους με τους οποίους προσαγορεύει το θεατή» (Gledhill 1985, 64). Και ο Steve Neale ισχυρίζεται, σε σχέση με τον κινηματογράφο, ότι το genre συμβάλλει στη ρύθμιση της επιθυμίας, της μνήμης και της προσδοκίας. (Neale 1980, 55).Ο
Tony Thwaites και οι συνεργάτες του γράφουν ότι σε πολλά τηλεοπτικά έργα με εγκλήματα όπως είναι ο Άγιος, το Hart προς Hart, Murder, και She Wrote.Εύποροι ιδιωτικοί ντετέκτιβ λύνουν εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί από τύπους που τα κοινωνικά τους γνωρίσματα και οι συμπεριφορές τους κατατάσσουν συνήθως ως μέλη μιας ‘εγκληματικής τάξης’….Οι κακοί παίρνουν τη δίκαιη αμοιβή τους όχι τόσο επειδή παραβιάζουν το νόμο, αλλ’ επειδή είναι εντελώς διαφορετικοί από την νομιμόφρονα αστική τάξη. Αυτό το είδος τηλεοπτικού genre αναπαράγει με τον τρόπο αυτό μιαν ηγεμονική ιδεολογία για το άτομο μέσα σε ταξική κοινωνία. (Thwaites et al. 1994, 158).
Τα
genres στα μαζικά μέσα παίζουν ρόλο στην κατασκευή της διαφοράς και της ταυτότητας, ειδικά σε σχέση με τη σεξουαλική διαφορά και ταυτότητα (Neale 1980, 56-62). Μερικά genres στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση έχουν κατά παράδοση στοχεύσει κυρίως σε, και έχουν στερεοτυπικά ευνοηθεί, είτε από ανδρικά είτε από γυναικεία ακροατήρια. Παραδείγματος χάριν, τα πολεμικά έργα και τα ουέστερν τείνουν να θεωρούνται ‘ανδρικά’ genres, ενώ οι σαπουνόπερες και τα μιούζικαλ τείνουν να θεωρούνται ‘θηλυκά’ (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα ακροατήρια είναι πάντα ομοιογενή). Πάντως, λίγοι σύγχρονοι θεωρητικοί θα δέχονταν τον ακραίο ντετερμινισμό των μέσων που εκφράζεται στη στάση ότι τα ακροατήρια δέχονται παθητικά τις προτιμητέες αναγνώσεις που μπορει να ενσωματώνονται σε κείμενα αναγνωστών: οι περισσότεροι θα τόνιζαν ότι η ανάγνωση ενός κειμένου μπορεί επίσης να συνεπάγεται ‘διαπραγμάτευση’ ‘αντιπολίτευση’ ή ακόμη και απερίφραστη απόρριψη.
Περιεχόμενα