O Tony Thwaites και οι συνεργάτες του γράφουν ότι «το genre, φέρνει στο προσκήνιο την επίδραση των κειμένων και των τρόπων ανάγνωσης που το αφορούν σε σχέση με την αντίδρασή μας σε ένα κείμενο. Ειδικότερα, επιβεβαιώνει την κειμενικότητα και την ανάγνωση ως λειτουργίες μάλλον παρά πράγματα» (Thwaites et al. 1994, 92). Η ανάλυσν genre τοποθετεί τα κείμενα μέσα σε πλαίσια κειμενικά και κοινωνικά, που εξαίρουν την κοινωνική φύση της παραγωγής και της ανάγνωσης κειμένων.
Πέραν του γεγονότος ότι εξισορροπεί κάθε τάση να αντιμετωπίζονται τα ατομικά κείμενα σε απομόνωση, μια έμφαση στο
Μαζί με την τοποθέτηση κειμένων μέσα σε ειδικά πολιτιστικά πλαίσια, η ανάλυση
genre χρησιμεύει επίσης για να τα τοποθετεί σε ιστορική προοπτική. Μπορεί επίσης να ενισχύσει την αντίδραση προς τη ρομαντική ιδεολογία της συγγραφικής ‘πρωτοτυπίας’ και του δημιουργικού ατομικισμού.Σε σχέση με τα ειδησεογραφικά μέσα, ο
Norman Fairclough γράφει ότι η ανάλυση genre «είναι καλή για να αποδείξει τη ρουτινιάρικη και τυπολατρική φύση μεγάλου μέρους της ειδησεογραφικής παραγωγής, και για να μας προειδοποιήσει, επί παραδείγματι, για τον τρόπο με τον οποίον η άπειρη ποικιλία των γεγονότων στον κόσμο περιορίζεται στις συχνά άκαμπτες φόρμες των ειδήσεων» (Fairclough 1995, 86).
Περιεχόμενα