- Εισαγωγή
- Βάση και υπερδομή
- Τα επικοινωνιακά μέσα ως μέσα παραγωγής
- Ιδεολογία
- Τα μέσα ως ενισχυτές
- Η φύση του αντικειμένου
- Διαφορές μέσα στο Μαρξισμό
- Η Σχολή της Φρανκφούρτης
- Αλτουσέρ
- Γκραμσι και Ηγεμονία
- Stuart Hall
- Περιορισμοί της Μαρξιστικής Ανάλυσης
- Πλεονεκτήματα της Μαρξιστικής Ανάλυσης
- Βιβλιογραφία
Μαρξιστική Θεωρία Επικοινωνιακών Μέσων
Daniel Chandler
Τα επικοινωνιακά μέσα ως μέσα παραγωγής
Τα μαζικά μέσα είναι, σε όρους κλασικής μαρξιστικής, ένα ‘μέσο παραγωγής’, το οποίο στην καπιταλιστική κοινωνία ανήκει στην άρχουσα τάξη. Σύμφωνα με την κλασική μαρξιστική θέση, τα μαζικά μέσα διαδίδουν απλώς τις ιδέες και τις κοσμοθεωρίες της άρχουσας τάξης, και αρνούνται ή εξουδετερώνουν εναλλακτικές
ιδέες. Αυτό ταιριάζει πάρα πολύ με το μαρξιστικό επιχείρημα ότι:(Marx & Engels: The German Ideology, που αναφέρεται στον Curran et al. 1982: 22).Η τάξη που έχει τα μέσα υλικής παραγωγής στη διάθεσή της ελέγχει συγχρόνως τα μέσα της διανοητικής παραγωγής, ούτως ώστε, μέσω αυτών, κατά κανόνα, οι ιδέες αυτών που στερούνται μέσων παραγωγής να είναι υποτελείς σαυτήν.
Σύμφωνα με τη θέση αυτή, τα μαζικά μέσα λειτουργούσαν για να παράγουν ‘ψευδή συνείδηση’ στις εργατικές τάξεις. Αυτό οδηγεί σε μια ακραία θέση, όπου τα προϊόντα των μέσων θεωρούνται μονολιθικές εκφράσεις των αξιών της άρχουσας τάξης, που αγνοεί οποιαδήποτε ποικιλία αξιών μέσα στην άρχουσα τάξη και στα μέσα επικοινωνίας και παραγνωρίζει την πιθανότητα αντιπολιτευτικών αναγνώσεων από τα ακροατήρια των μέσων.
Περιεχόμενα